อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร
เรื่องนี้เล่าถึงเมื่อคู่แต่งงานใหม่ จอห์น และ เจนนี่ โกรแกนส์ ตัดสินใจที่จะย้ายความหนาวจากมิชิแกน ลงใต้สู่เวสต์ปาล์มบีช ฟลอริดา เพื่อเริ่มต้นครอบครัวของพวกเขาด้วยการซื้อบ้านของตัวเอง และหางานใหม่กับการเป็นนักหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น
เป็นเพลงที่ขยี้ความรู้สึกคนเหงาให้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ในวันที่รู้สึกพ่ายแพ้ไร้หนทางที่สุด เราเคยเปิดเพลงนี้แล้วร้องไห้จนตัวโยน มันเป็นเมโลดี้ที่เหงาและเคว้งคว้างกลางอวกาศที่สุด ให้ความรู้สึกปวดร้าว ค่อยๆ หลุดลอยไร้แรงโน้มถ่วง จากที่ใจเคยรู้สึกพองโตกลับกลายเป็นค่อยๆ หดลีบลงสุดๆ ตามเส้นอารมณ์ของเสียงเพลง
รอคอยวันที่จะกลับมาหา ถึงแม้ มันจะแสนนาน แสนนานแค่ไหน เพลง ห่างไกลเหลือเกิน นี้ ถอดคำร้องและตรวจสอบโดย สยามโซน.
แต่ว่าในหัวใจก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตาม
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ)
เรื่องนี้เล่าถึง มัลดีย์ เป็นภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นจากเค้าโครงชีวิตจริงของหญิงพิการที่มีปัญหาโรคไขข้อ มัลด์ ลูว์อิส ซึ่งสามารถต่อสู้และเอาชนะปัญหาทางด้านร่างกาย จนกลายมาเป็นศิลปินหญิงโฟลค์อาร์ท ที่โด่งดังที่สุดของแคนาดา โดยในภาพยนตร์ นอกจากผู้ชมจะได้เห็นเรื่องราวการเอาชนะอุปสรรคในชีวิตของมัลด์แล้ว ยังมีเรื่องราวความรักและความสัมพันธ์ระหว่าง มัลด์ และสามีของเธอ อีเวอเรตต์ ลูว์อิส
เนื้อเพลง คอร์ดเพลง คอร์ดกีตาร์ คอร์ดอูคูเลเล่
ไม่ว่าอยู่แห่งไหน ดั่งเรามีสายใยผูกพัน
“ก็มีรุ่นพี่เขาอธิบายว่าสภาพสังคมไทยไม่ใช่แค่การทำงานสังคมสงเคราะห์แล้วประเทศจะพัฒนา มันไม่ใช่ว่า ไปสร้างอะไรให้เขาแล้วชีวิตพวกเขาจะพ้นจากความยากจน เราก็ตั้งคำถามว่ามันมีอะไรมากกว่านี้หรือเปล่า”
เพลง ไม่เคยจะห่างกัน นี้บอกเล่าถึงคู่รักที่ต้องห่างกันไปเพราะต่างคนก็มีหน้าที่ที่ต้องทำต่างกัน อาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาแต่ว่าหัวใจนั้นไม่เคยจะห่างกัน
แต่ไม่ว่าในบทบาทไหน เขาก็พร้อมจะทำหน้าที่นั้นอย่างเต็มที่ที่สุด เหมือนว่าชีวิตได้ปักหมุดพันผูกกับเรื่องราวการต่อสู้อันยาวนาน จนกว่าจะพบพานสิ่งที่เรียกว่า ‘คนเท่ากัน’
เรื่องนี้เล่าถึง แลนดอน ฝันที่ห่างไกล เมโลดี้ไทย คาร์เตอร์ (เชน เวสท์) เด็กหนุ่มหน้าตาดี นิสัยมุทะลุ และไม่สนใจสิ่งอื่นใด นอกจากสถานภาพสมาชิก ของกลุ่มเด็กป็อปปูล่าประจำโรงเรียน แต่แล้ววันหนึ่ง ด้วยเกมส์รับน้องใหม่ที่สุดเสี่ยง ก็ทำให้เพื่อนคนหนึ่งของเขา กลายเป็นอัมพาต เขาเกือบโดนไล่ออกจากโรงเรียน แต่อาจารย์ใหญ่กลับปราณี เพียงแค่คาดโทษ และมอบหมายให้เขาทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ โดยเป็นครูอาสา รับสอนพิเศษเด็กประถมในช่วงสุดสัปดาห์ และร่วมเล่นละครกับชมรมการแสดง คาร์เตอร์รู้สึกแย่ เพราะกิจกรรมเหล่านี้ มีแต่พวกตัวประหลาดประจำโรงเรียนเท่านั้นที่สนใจทำ กระนั้นเขาก็มิอาจปฏิเสธมันได้
ฉันเฝ้ารอในวันที่เจอบอกก็รักและคิดถึงเธอ